Bir sırt çantası ve paletleriyle gelmişti Kiara İstanbul’a.Havaalanında internetten gördüğümüz fotoğraflarıyla heyecanla bekliyorduk kendisini. Esin keşfetmişti. Bir gün koşarak yanıma geldi ve Özge çok özel birini buldum, ne dersin İstanbul’a davet edelim mi dedi? Hiç düşünmeden olur demiştim. Sonra kitaplarını alıp okumuş, dikşa, şifa, enerji, evrenin kozmik bağlantıları derken 3-4 ay kedisiyle uzaktan bir iletişim kurmuştuk. Kiara hemen kabul etmişti davetimizi. Zaten tüm dünyayı geziyor ve insanlığı uyanışa davet ediyordu. 2 sene Türkiye’de yaşamış, İlahi Nur dediği şifa enerjisini ilk buralarda indirmişti.
Ve sonunda dış hatlar kapısında göründü 🙂 Yanında sadece küçücük bir sırt çantası ve yanına taktığı paletleri vardı :))) Bavulun nerde diye sorduk tabi ki iki kadın edasıyla. Tabiki bavulu yoktu ve ihtiyacı kadar olanla yaşamayı öğrenmiş, kendine hiç yük eklemiyordu. Çantasında iç çamaşırlar, bir kaç tane çorap, 2 tshirt, 2 pantalon ve kişisel bakımlarını koyduğu bir torbası vardı. Ve işte bizim hayatımızı değiştirecek paletleri :)))) Meğersem Türkiye’den sonra Mısır’a gidecek ve her sene yaptığı gibi 2 haftasını Sataya körfezinde yunuslarla geçirecekti. 
Yunuslarla yüzmek… Hepimizin ölmeden önce yapılacaklar listesinde yok mudur? Benim vardı. Hep filmlerde seyretmiş ve özenmiştim. Big blue mesela, nasıl da özenmiştim oradaki çocuğa. En sonunda gerçi yunusların peşinden gitti sonsuzluğa ama belki de doğrusu odur, kim bilebilir.. İşte bu hevesle biz de 2015 yılının Kasım ayı için ilk programımızı yaptık Mısır’a. Özel bir teknede, Kızıldeniz Sataya Körfezinin ortasında 1 hafta, yunuslarla ♥ Nasıl da heyecanlanmıştık. Suya ilk atladığımızda korku, sevinç, heyecan, ağlama, kahkaha atma bütün duygular bir aradaydı. Bize dediler ki dokunmayın yunuslara, onların derilerini kaplayan bir koruyucu zar var ve eğer dokunursanız o zar zarar görür, o zaman da yunusların enfeksiyon kapma riski, güneşten etkilenme riski artar. O kadar yakınımızdalardı ki dokunmamak için suyun içinde kendimizi cenin halde bulur olduk ♥ Sonra onlara dans etmeye başladık, şarkılar söyledik, göz göze bakıştık, konuştuk, etrafımızda onlar daireler çizerken biz de teslim olduk an’a, aşk’a, şifa’ya.
2016 Kasım’da yine 10 arkadaşımızla oradaydık. Bu sefer biraz daha farklı oldu tabi. Artık yunusları tanımaya, üzerindeki çiziklerden onları bireysel olarak tanımaya başladık. Aa geçen sene vardı bu ve bu sene çocuğu olmuş, yanında bebeği ile geziyorlar diyebilmeye başladık. Yine yüzdük, dans ettik, şarkılar söyledik, kimi zaman ağladık, kimi zaman kahkahalara gömüldük ♥ Pek farkında olmuyoruz ama çıkardıkları ses frekansı ile bedenlerimizi taradılar, bedenlerimizde varsa dengesizlikler onları şifalandırdılar. Biz de sebesiz yere ateşlendik, terler döktük, değişik proseslere girdik. Mesela bu sefer ben buram buram iltihap döktüm. Bir gecede vücudum sivilce gibi iltihap toplamaya ve sabah hepsini dökmeye başladı. 3 arkadaşımız bir anda ateşlendi, bir gece ateşli yatıp sabaha turp gibi uyandı. Kiara her akşam bize meditasyon yaptırdı. Korkularımızı, zihinsel engellerimizi konuştuk ve onları dönüştürdük. Aile dizimi, şamanik nefes çalışması yaptık. Teknenin muhteşem aşçısı sağolsun muhteşem yemekler yedik. Akşam en geç 9’da yataklarımızı teknenin terasına kurduk ve geceleri yıldızların altında uyuduk.
Yunuslarda öyle bir koşulsuz sevgi var ki herbirimizi çok özel hissettirdiler. O kadar oyuncular ki herbirimizle oyunlar oynadılar, içimizdeki çocukla irtibata geçmemizi sağladılar. O kadar mutlular ki her an’ın içinde ne büyük mutluluklar olduğunu gösterdiler. Bazı anlar ben de big blue’daki çocuk gibi kendimden bağımsızlaşıp onlarla gideceğimi sandım.
Çok mutluyum. İstedik, inandık ve adım attık. Önce Kiara’ya hayatıma kattıkları için, sonra Esin’e bizi Kiara ile tanıştırdığı için, ve 2 sene boyunca bu yolculuğumuzda bize eşlik eden güzel ruhlara çok minnettarım. Şimdi burda bunları yazarken sanki rüyamı anlatıyor gibiyim ama rüya değil hepsi gerçekti.
Çok şükür
ve herkese şifa olması niyetiyle…
bu hayatı o kadar çok seviyorum ki…
her hali ile o kadar eşsiz ve güzel ki…
